Ben şu an burada yazarken, sen mışıl mışıl uyuyorsun biliyorum. Aslında söyleyecek çok şey var; mesela benim senin sohbetini özlediğim gibi ya da acaba kitabı bitirebildin mi? Bitirdiysen sonunu beğendin mi? gibi bi' ton merak unsuru sıralayabilirim sana dair...
Sen yokken ben bol bol çizdim... Zorlandım ama... Üretemedim ve çabucak sıkıldım... Dikkatim dağıldı... Garip bi' bekleyiş içindeyim, sorgulamıyorum. Hayat devam ediyor!
Bitter; okursan eğer gülümsemen yeter!
Hadi bi' tık!
Bülent ORTAÇGİL - Bozburun
Cebimizde yalnızlık var
şu dümdüz büyüyen gecede
Tek dostumuz yakamozlar
Kimsesiz koylar ortasında
Her biri başka siyah bu dağların
Güneşi yolladık bütün renklerle
Oyuncağıyız artık alışkanlıkların
En küçük bir ses bile sanki gök gürültüsü
ıçim kıpır kıpır deniz kıpırtısız
Kokuların şarkısı başlar
Ne çocuk sesi ne kent uğultusu gelir
Mişli geçmişte sorunlar saklanır
Aya dokunmanın tam zamanıdır
ıçim kıpır kıpır deniz kıpırtısız
Gece giderek yayılmaktadır
Yıldızlar herkese göz kırpmaktadır
Güzellikler paylaşılmak ister
Sevdiğim uzakta belki uyumaktadır
En küçük bir ses bile sanki gök gürültüsü
İçim kıpır kıpır deniz kıpırtısız
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder