Mesela; laf lafı açar...

Şarkılar ve kokuların insana insanları ya da mekanları anımsatma özelliklerini sevmiyorum ben. Sevmiyorum desem haksızlık etmiş olurum. Arada sevmiyorum evet. 

Bi'şeyi iki kere anlatmaktan,

açıklama yapmaktan nefret ediyorum.

Kızkardeşimin dırdırını da sevmiyorum ve bunu farketmişken "bayan halimle ben kadın dırdırı çekemiyorum, erkek ırkı ne yapsın ?"diyorum. Buradan da feminist olmadığım apaçık orata çıkıyor ya, neyse...

İnsanlara bi'şeyler hatırlatmayı da sevmiyorum ve sevmediğim hiçbi'şeyi yapmam. 

Mesela şu an Vanilla Fudge dinliyorum, balkondan serin bi' esinti sarmalıyor bedenimi; Allaaam keyiften yere düşücem diyorum içten içe. 

O değil de dikkatim çok feci dağılıyor yahu; sanki bi' 35'lik içmiş gibi; oysa alakası yok. Kanımda alkole rastlayamazsınız lakin Johnson's Baby Kolonya kokuyorum o ayrı. O da nası' bi'şey yahu: mis mis! Ferahlık gibisi yok sanki sanki.

2006'da kendime bi' yüzük almıştım. Evin içinde kaybettim yüzüğü. O geldi aklıma ilk işim onu bulmak olacak da neyse...

Aşk-ı Memnu'yu toplasan 5 bölüm izlememişimdir. Bu gece sonuna bakayım dedim modaya uydum. "İyi ki izlememişim" dedim de Lost'un finalinden daha iyiydi bence!

Uyumayı zaman kaybı olarak düşündüğüm zamanlar eski devir tv'lerindeki görüntü gibi bi'; beliriyor, bi' kayboluyor. Mesela şu an uyku gereklilik evet!

 Nasihat verir nitelikte bilmiş bilmiş konuşan insanların varlığına saygı duyuyorum, kimseyi değiştirmeye yeltenemem, vallahi zor gelir de dinlemiyorum o kişiler ben pek. Yani bu ara sadece bi'kaç kişiyi dinliyorum o da tamamen keyfi, büyük zevk alıyorum onlarla sohbet etmekten. Yoksa pek konuşasım yok sanırım. E geçici tabii...

Bencil tavırlardan nefret ediyorum ve rastladığım an tüm iletişim kanallarını kapatıyorum. Akşam saatlerinde bu tarz bi'şey yaşadım. Bi' kız arkadaşımda sezdim üstelik bu hareketi. Pek de üst üste geldi, anında çektim kendimi geri. Üzülmek ve yorulmak ters bünyeye...

Akşam saatlerine doğru bulutlarla pek haşır neşirdim; benzettim bi'şeylere ama en gerçekçisi de deve kervanı gibi olanlarıydı. Hörgüçleri bile vardı.

En baştaki şarkı hususuna dönersek tık bakalım!

Ha unutmadan; uyuyup uyanalım, akşam olsun! Pek güzel oluyor;)