Çocukken elbise giydiğimde kendi etrafımda dönmeye bayılırdım ama bazı elbiselerin etekleri Semazen eteği gibi uçuşmazdı, ben de onları giymezdim. Pembe bi' elbisem vardı Kırklareli Sümerbank'tan almıştık, ona bayılırdım.
Babamla zevklerimiz aynı, aynı şeyleri renkleri beğeniyoruz. Annem daha farklı, yeri geldiğinde benden renkli giyinir ama ben her zaman babama sorarım "olmuş mu?" diye. Babamın görev dönüşlerinde getirdiği elbiselerimi severdim en çok. Tam istediğim gibi olurdu.
Çocukluk fotoğraflarıma baktım sabah sabah, ondan esti sanırım bu yazı... Tık!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder