... arkadan "şşş yavaş, düşeceksin!" diye bi' ses duyana kadar.
Usulca arkasına dönüp baktı, kimseleri göremedi. "Sen de kimsin? Neredesin?" diye bağırdı, ses gelmedi. Aklına birden şişe ve içindeki kırmızı kurdela ile sarılı kağıt geldi. "Kırmızı kurdela ile sarılmış üstelik. Kırmızı kurdela ile sarılan bi' mektup hiç kötü olabilir mi?" dedi ve tekrar sıçradı, sonra tekrar, tekrar ve tekrar... Derken yine aynı sesi duydu "yoruldun di mi?" diyordu bu kez. Arayacak gücü yoktu, "evet yoruldum, hem de çoook." dedi. "Bana yardım edebilir misin?" dedi ve ekledi "şu şişenin içindekini çoook merak ediyorum." Cevap gecikmedi: "çok isterdim fakat edemem, çünkü..." [Yazar burada çok feci tıkandığını düşünüyor, özetle: "Arkası yarın, sonraki gün, olmadı daha sonraki gün...]
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder