Gitmeden önce üstteki evlat gibiydi biri... Acaba akşam birinin onu merak ediyor olmasından dolayı mı korktu da gelmedi?
Bu hususta bu yazı son, başka yazı yok!
Tık o halde!
Biraz bana dair şimdi:
O kadar bunaldım ki, bi' an önce kaçıp gitmek istiyorum. Evdeyim sürekli ama bu benim devamlı çalıştığım anlamına gelmiyor. Mesela savsakladığım bi' tarih var. Bi' yanım da çok rahat, "süper bi' kurumdasın, bırak yaa, bugüne dek ekmeğini devletten kazanmadın ki?" diyor. Ben çevremdekilerden etkileniyorum sanırım. Ama neyse ki çabucak geçiyor. Rahatlığımı seviyorum. Cumartesi çocukluk arkadaşım evleniyor. Onun düğünü olmasa sınavdan çıktığım gibi Derya'nın yanına kaçardım mesela. Kara kara düşünüyorum; ailem zaten katılacak törene "gitmesem?" diyorum ama kız özellikle aradı. "El mecbur" durumları artık. Oysa çok samimi değilim.
Benim biraz yüzmem gerekiyor, sonra çokça çizim yapmalıyım. Okumam gereken kitaplar listede 3 parmak yer kaplar oldu. Flash forward bitirilecek daha. Sonrası Persons Unknown' a başlanacak ki yeni keşfimdir; 13 bölüm sadece, Eylül'de bitiror. Demem o ki; şu sınav bitse de hayat normale dönse. Şimdi de yapabilirim tüm bunları, pek çalışmıyorum ama vicdan yapıyorum o zaman! Oih! Sıkıldım yazmaktan.
Tık bi' daha!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder