Bu yazıda; kabarmış olan içimi borcama döküp, fırına veriyorum!

Tanrı beni olgunlaşttırmak için, korktuklarımın başıma gelmesi ya da bi' daha görmek/anımsamak istemediklerimi karşıma çıkarma metodunu uyguluyor ki bundan hiç memnun değilim. Üzülüyorum yahu! 
Bu akşam ki ibret-i alem olayımızda bana "Dünya küçük, uzaklaştıkça yaklaşıyorsun!" mesajını vermek istedi ama zaten benim aklıma gelebilecek bi' durumdu bu! Yani uygulamalı yaşatmasa iyiydi de, yaşattı! Yapacak bi'şey yok! 
Aslında çok şey yazarım ama gerek yok. Çünkü, Uruguay'ın başkentini daha çok merak ediyorum. -şaka tabii, uydurdum!- En son, dk'da 1678 kelime saçmalayabildiğimi ölçtüm, kendi rekorumu kırmayı amaçlıyorum. Hadi tamam, dinliyoruz: tık!
-Bu arada şuna da bi' bak!-
Özetle: canım sıkkın! Oih!