17 Ocak 2010 Pazar

Don't swear!


Küfür duymayı sevmiyorum ben. Ha Cem Yılmaz filmlerinde küfrediyor, gülüyorum "tamam ama film diyorum belki de" neyse...
İki laf arası küfür sıkıştıranları duyuyorum, heyecanlı heyecanlı anlatırken, karşısındaki de can kulağıyla dinlerken neden küfredip olayın büyüsünü bozarsın a insan? Kadından duyunca ayrı bi' tiksiniyorum, rahatsız oluyorum.
Kadınların küfrü destekleyen gruplara girmesini de facebook aleminde hep ilginç bulmuşumdur. Nereden çıktı şimdi facebook di mi? Normalde kimmiş? Ne yapmaktaymış? Bilmem ne hiç umrumda olmaz başkaları, ben zaten sevdiklerimle hiç kopmamaya uğraşarak görüşüyorum ki... Neyse... Yoğun istek üzerine bi' hatunun profiline tıkladım: tanımam etmem! Bi' iki fotosuna baktım, bir de üye olduğu gruplara falan işte... O vakit "nereden buldun bunu yaaa!" diye cırlayasım geldi lakin acayip şekilde susmak zorundaydım ve sustum tabii ki. Bi' kadın nasıl küfür argo/yanlısı olabilir anlamış değilim. Ha ben küfretmiyor muyum? Evet küfretmiyorum, "saftirik" diyorum, ya da başka bi'şey diyorum "kavun kafa" diyorum ya da "koca kafa" kızmışsam... Pek de kızmıyorum o da ayrı bi' mevzu... 1 senedir huzur hakim bünyeye, amanın ne de güzel bi' hatun oldum ben hele... Neyse... ;)

2 yorum:

  1. Ben de çok kızıyorum. Basitleştiriyor insanları. Kırtasiyede görevli 2 kişi şakalaşıyordu küfürle kızdım ben de onlara. Müşteri varken dikkat edin bari dedim. Çıktım dışarı. Şimdi ne zaman oraya gitsem birbirlerine bakış atıyorlar :) Sus sus nereye kadar...

    YanıtlaSil
  2. Oh! Ağzına sağlık, uyarmak lazım evet. İyi risk almışsın :)Ben de zamanında küfrettim de aşırı boyutlarda değil, neticede küfür küfürdür. Kadın erkek kimseye yakışmıyor, irkiliyorum...

    YanıtlaSil